Hugo van Kuyck, de architect van D-day
Hugo van Kuyck had een groot aandeel in de precieze kaarten van de stranden waarop de Geallieerden in 1944 landden tijdens D-day.
Frogmen: de eerste mannen aan wal op D-day
De eerste mannen aan wal op D-day waren de zogenaamde Frogmen. Hun hoofddoel was het opruimen van mijnen en obstructies onder water.
Frogmen van de LCOCU komen uit het water na het voltooien van hun taak tijdens een oefening.
In het geval van de Britse (Sword- en Gold Beach) en Canadese (Juno Beach) sectoren was de officiële benaming van deze Frogmen Landing Craft Obstacle Clearance Units (LCOCUs). Uitgesproken ‘lock-yews’.
In het geval van de Amerikaanse (Omaha- en Utah Beach) sector was het equivalent van de LCOCUs de US Naval Combat Demolition Units (NCDUs). Echter waren deze niet uitgerust om te zwemmen of te duiken aangezien ze ervan uitgingen dat de meeste obstakels toch al boven water gingen zijn bij laag-tij.
De Duitsers, die de kust in Normandië verdedigden onder leiding van Erwin Rommel, waren vastberaden om de vijandelijke landingsvaartuigen te weerhouden van het strand zelf. Maar door verkenningsvluchten, lokale bronnen en de heldhaftige Combined Operations Assault Pilotage Parties, die vanuit duikboten in kleine rubberbootjes het strand benaderden om stalen van het terrein te nemen, hadden de geallieerden genoeg informatie om zich voldoende voor te bereiden.
De verdediging van de meeste stranden in de Atlantikwall bestond vaak uit meerdere lagen die grotendeels bij hoog-tij onder water kwamen te liggen en dus onzichtbaar waren voor naderende vaartuigen. Vooral de eerste lagen van obstakels waren vaak bekleed met mijnen aan de bovenkant.
Opleiding van de Frogmen
De officieren en soldaten werden, voor deze job, zowel uit de Royal Navy als de Royal Marines geselecteerd. De LCOCUs (of Frogmen) waren gestationeerd in het HMS Appledore aan de kust van Noord-Devon, een basis die vooral gebruikt werd voor experimentele oorlogsvoering. Daarnaast werd deze locatie ook gebruikt als basis voor amfibische voertuigen. De rekrutering van de Frogmen begon in januari 1944.
De officier die de leiding had tijdens deze opleidingen was Luitenant Davis, die daarvoor deel uitmaakte van de Boom Defence Commandos. Hij werd bijgestaan door onderofficier Reid, een bootsman bij de marine. Samen hielden ze toezicht over meer dan 20.000 duiken tijdens de opleidingen.
Op voorhand werden er al rubberen duikpakken voorzien die in gebruik konden genomen worden tijdens de oefeningen. Een type C of type D hoofddeksel, voorzien van een ventiel aan de bovenkant, werd eveneens gebruikt. De vinnen waren gebaseerd op vorige exemplaren die gebruikt werden door Italiaanse duikers tijdens menselijke torpedo aanvallen in Gibraltar, Alexandria en Malta.
Een bijkomend onderdeel van de uitrusting voor de Frogmen was een onderpak gevoerd met kapok dat ze extra moest beschermen tegen explosies onder water. Luitenant Robbie Robinson heeft zijn leven te danken aan zo’n onderpak. Hij had al ervaring met het opruimen van obstakels onder water tijdens de aanval op Dieppe in 1942. Tijdens D-day overleefde hij een explosie van een Duits projectiel dat vlak naast hem terecht kwam. Een sappeur van de Royal Engineers, die verder van deze explosie verwijderd was en geen onderpak droeg, was op slag dood.
Frogmen op D-day
Op D-day werden vier Royal Navy en zes Royal Marine LCOCUs, bestaande uit telkens één officier en elf man, ingezet vanaf hun LCAs (Landing Craft Assault) op H-Hour.
LCOCUs 3, 4, 9 en 10 werden toegewezen aan Gold Beach, 7 en 8 aan Sword Beach, en 1, 5, 11 en 12 aan Juno Beach. Met behulp van opblaasbare bootjes moesten de Forgmen op D-day obstakels opruimen tussen 1.4 en 3 meter diep terwijl de Royal Engineers de baan moesten vrijmaken in de ondiepe delen en op het strand zelf.
Desondanks ze continu onder vuur kwamen te liggen door artillerie en mortieren, slaagden de LCOCUs erin ruime doorgangen vrij te maken doorheen de verschillende obstakels alvorens ze de Royals Engineers gingen ondersteunen met hun taken. Op het einde van de dag hadden ze ongeveer 2500 obstakels uit de weg kunnen ruimen. Allister Austin (LCOCU 3) kwam om het leven en enkele duikers raakte zwaar gewond.
Voor hun kunde, doorzettingsvermogen, toewijding en moed tijdens de landingen van D-day werden de luitenanten Robert Billington, Harold Hargreaves en John Taylor van de Royal Naval Volunteer Reserve onderscheiden met het Distinguished Service Cross. Luitenenant David Cogger kreeg de Military Cross. Royal Marine Sergeanten Keith Briggs en Peter Jones, onderofficieren Sydney Eagles en George Lock, voorste stuurmannen Frank Livingstone en Marine Eric Deans ontvingen het Distinguished Service Medal.
Heb je een fout opgemerkt?
Heb je een taal- of schrijffout opgemerkt? Laat het ons weten, zo wordt onze berichtgeving alleen maar beter. Wij gaan hier zo snel mogelijk mee aan de slag. Je persoonlijke gegevens worden vertrouwelijk behandeld.
Fout melden