Exercise Fabius, ter voorbereiding van Operation Neptune -en Overlord, was in zijn geheel de grootste maritime training tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Britse troepen stormen het strand op uit één van de LCT's tijdens Exercise Fabius.
De uitgebreide Exercise Fabius vond plaats tussen 30 april en 4 mei 1944. Iets minder dan een maand na Operation Tiger. Het doel was om te trainen voor de amfibische landingen op D-day en dit met de intentie om de doelen van Operation Neptune zo goed mogelijk na te streven.
Exercise Fabius bestond uit de volgende onderdelen:
Fabius I:
Deze oefeningen vonden plaats op het strand van Slapton Sands. Hier namen vooral de 1e en 29e Amerikaanse Infantry Division aan deel om zich voor te bereiden op de landingen van Utah Beach en Omaha Beach.
Fabius II:
Deze oefeningen vonden plaats op de stranden van het eiland Hayling waaraan vooral de 50e Britse Infantry Division aan deelnam om zich voor te bereiden op de landingen van Sword Beach.
Fabius III:
Deze oefeningen vonden plaats in de baai van Bracklesham waar de 3e Canadese Infantry Division zich voorbereide op de landingen van Juno Beach.
Fabius IV:
Deze oefeningen vonden plaats op het strand van Littlehampton waar de 3e Britse Infantry Division zich voorbereide op de landingen van Gold Beach.
Fabius V en VI:
Deze oefeningen hadden voornamelijk als doel om de vlotheid van de bevoorrading aan de strijdkrachten te optimaliseren.
Exercise Fabius werd ook gebruikt om de regelingen met civiele autoriteiten te oefenen. Het was ook een kans om de politie te laten oefenen bij het beheersen van de enorme hoeveelheid verkeer die wordt ontwikkeld zoals bij een echte invasie.
Uiteindelijk werden de laatste dagen van Exercise Fabius gebruikt om de vijand te doen geloven dat Fabius de eerste van een hele reeks oefeningen was. Het was dus de bedoeling om de Duitsers te misleiden zodat ze dachten dat Operation Neptune en Operation Overlord (De codenamen voor de echte landingen) de volgende oefeningen in de reeks gingen worden. Een andere factor voor Fabius, was de noodzaak dat er minstens vier weken tussen de laatste oefening en D-Day moest zijn, om voldoende tijd te hebben voor de reparatie en de voorbereiding van landingsvaartuigen.
Exercise Fabius moest geheim blijven
Er waren aanzienlijke zorgen wat betreft de veiligheid van deze operaties. De eventuele interventie van de Duitse Kriegsmarine of Luftwaffe moest vermeden worden. M.a.w. een ramp zoals het drama in Lyme Bay tijdens Operation Tiger mocht niet meer gebeuren. Ook, als de Duitsers, door middel van spionnen of luchtverkenners, erachter kwamen wat voor soort en wat de omvang van deze strijdkrachten waren, dan konden ze mogelijk aan de hand van deze gegevens bepalen waar de eigenlijke landingen zouden gaan plaatsvinden. Ook kon het gebruik van de zuidkust als oefenterrein, de Duitsers een vermoeden en een inkijk geven over de plannen van het Marine-deel van de invasie (Operation Neptune) en het land-deel (Operation Overlord).
Er was ook vrees dat wanneer de Duitsers Exercise Fabius ontdekten, dit mogelijkheden gaf voor het ontrafelen van het ingewikkelde afleidingsplan, genaamd Operation Fortitude, waarvan deels de bedoeling was om de Duitsers te doen geloven dat de landingen in Calais zouden plaatsvinden.
Heb je een fout opgemerkt?
Heb je een taal- of schrijffout opgemerkt? Laat het ons weten, zo wordt onze berichtgeving alleen maar beter. Wij gaan hier zo snel mogelijk mee aan de slag. Je persoonlijke gegevens worden vertrouwelijk behandeld.